Տիեզերագնացությունը և նրան հարակից տեխնիկական տիեզերագնացությունը երկրի մթնելերտից դուրս նավարկության տեսությունն ու պրակտիկան է։ Այլ կերպ ասած դեպի տիեզերք թռիչքի գիտությունն ու տեխնոլոգիան է։Տիեզերագնացության վաղ պատմությունը տեսական է՝ տիեզերքի տեղաշարժման հիմնարար մաթեմատիկան տվել է Իսահակ Նյուտոնը իր 1687 թ Բնության փիլիսոփայության մաթեմատիկական սկզբունքները աշխատությունում։ 18-րդ և 19-րդ դարերում այլ մաթեմատիկոսներ՝ շվեյցարացի Լեւնարդ Էյլերըև իտալացի Ժեզեֆ Լագռանժը նույնպես էական ներդրում ունեցան։ Սակայն տիեզերագնացությունը միայն 20-րդ դարի կեսերին դարձավ պրակտիկ բնագավառ։Ժամանակակից տիեզերագնացության հիմքերը դրվել են դեռ 13-րդ դարում երբ Չինաստանում տոնակատարությունների համար սկսեցին օգտագործել բոց արձակող հրթիռներ։ Դրանք փոքրիկ խողովակներ էին, որոնց մեջ վառոդ էին լցնում ու վառում։ Կրակի շիթը մեծ ճնշումով դուրս էր գալիս խողովակից ու առաջ տանում այն, ու այդպես խողովակը թռչում էր։ 17-րդ դարում ավելի գեղեցիկ տեսարան ստանալու համար գերմանացի վարպետները ստեղծեցին բազմաստիճան հրթիռներ։ Հրթիռի մի մասը վառվելուց հետո, մեկ այլ գույնով վառվում էր մյուս մասը։
18-րդ դարում ռուս և գերմանացի գիտնականները կարողացան հրթիռի քաշը հասցնել 40 կիլոգրամի։ Ապա, գիտության և տեխնիկայի զարգացման հետ գիտնականները սկսեցին մշակել նաև հրթիռային տեխնիկայի գիտական հիմունքները։ Այստեղ մեծ դեր ունեցավ ռուս գիտնական Կոնստանտին Ցիոլկովսկին։ Նա համարվում է տիեզերագնացության հիմնադիրը։
Իր մահից մեկ տարի առաջ ի մի բերելով բոլոր աշխատանքները նա սահմանեց այն հիմունքները, որոնց վրա հետագայում կառուցվեցին երկրի ձողական դաշտը հաղթահարող տիեզերանավերի շարժիչները։
Սկսած 1920-ական թվականներից, նրա հետ զուգահեռաբար տիեզերական տեխնիկայի հիմունքների մշակման մեջ մեծ ավանդ ունեցան ամերիկացի Ռոբերտ Գոդարդը և գերմանացի Վեռներ Ֆոն Բրաունը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий